Als een rijgdraad verbindt de kleur wit de verschillende lagen van het bestaan. Los en flotterend, alleen daar om de patroondelen bij elkaar te houden. Als een geruisloze getuige van pijn en plezier vergezelt wit ons van de eerste tot de laatste dag van ons bestaan. Witten brengen opluchting en respijt, wit is immers een positieve kleur. Mensen worden gedoopt in wit, trouwen in wit, worden in vele landen begraven in wit. Wit wordt gezien als de kleur van de belangrijkste overgangsrituelen van de ene fase van het leven naar de andere. Een witgeschilderde deur naar de toekomst. Wit als de eerste en de laatste luier, een kleur die pampert en verzorgt. Hygiënische witten gehuld in de geur van zeep en talkpoeder. Het lichtblauwe wit van de eerste uitgevallen melktand, wachtend op de tandenfee. Het robuuste wit van melk, het sprankelende wit van suiker, het tedere wit van een perfect gekookt eitje. Het vertrouwde wit van een aspirine. Het frisse wit van tandpasta en van waspoeder en zakdoeken. Een huishoudelijke kleur, zoals het ultieme wit van het T-shirt en de schone onderbroek. Het verblindende wit van de zongebleekte lakens op de bank. Het vluchtige witte sprookje verkleed in een oude sloop. Het witte krijtje dat krijst op het zwarte bord. Het witte lammetje, de witte schimmel, de witte knuffel. Waar veel kleur is schreeuwt wit harder.
Wollig wit van de eerste tampax, om het rode bloed te absorberen. Glanzende witten van het parelsnoer dat de passage naar de volwassenwording markeert. Het filterende wit van de sluier die suggereert dat de bruid maagdelijk en devoot de ander tegemoedtreedt. Het angstaanjagende wit van de lege bladzij op zoek naar de juiste woorden, het uitdagende wit van het linnen wachtend op inspiratie, het geduldige wit van verwachting, een wit dat als nevel blijft hangen in de lucht.
Het gesteven wit van de kraag van het overhemd, een ambitieus wit dat hogerop wil, verliefd op het kokette wit van de onderjurk dat de aandacht vestigt op de blote bruine benen, een wit op vrijersvoeten. Het neutrale wit van een gezellige wollen schipperstrui op zoek naar het perfecte wit van een paar nieuwe tennisschoenen. Het geluk van een paar witter dan witte sokken. Het genereuze wit van de katoenplant, verantwoordelijk voor veel wit in deze wereld. Of het vuile wit van de ruwe wol, een cadeau van geit en schaap. Veel toga’s, sari’s, sarongs, dohti’s en djellaba’s zijn door de eeuwen heen geweven in witte garens, meestal voor religieuze rituelen als de bedevaart, maar ook voor democratische doeleinden. Hier is wit de wassende en lavende factor.
Het wit van het zeil in de zomer, het ijs in de winter, de bloesem in de lente en de paddenstoel in de herfst, variaties van witten die ieder een andere textuur hebben, ieder een andere geur dragen, ieder een andere emotie opleveren. Het breekbare wit van de sneeuwvlokjes, vuil afstekend tegen het verblindend witte tapijt van sneeuw. Het vette wit van de lelie met het zware parfum van de rouw. Het opalen wit van de tulp als symbool van nationaliteit.
Het pure wit van de muren en het koele wit van de tegels, een opbouwend wit dat een achtergrond vormt voor het bestaan. Het sterke withouten hek om de tuin, het elegante wit van het ouderwetse tuinmeubel. Het gesteven wit van het tafellaken met het gebroken wit van de bekers en borden van het eerste huis. Het lieflijke wit van lente-uitjes en het verzadigde wit van mozzarella. De kleuren in witte wijn. Het klare wit van de voorbij drijvende wolken. Het schuimende wit van de brekende branding. Het gezonde wit van het oog en het erotische wit van de lijn om de volle lippen, het wit als teken van het leven zelf.
Het wit van de vlag van overgave, het wit van het masker tegen het virus, het vuile wit van de zwachtels van de demonstranten, het angstaanjagende wit van de doktersjas, het witte licht van de dood dichtbij. Het witwassen van geld en leugens. Wit heeft ook zijn zwarte kant.
De eerste witte haren annonceren de tijd van sereniteit, het moment van ontplooiing. Als een witte duif daalt de vrede neer in de ziel en zorgen inzicht en berusting voor een verlichte, stralende periode waar wit een nieuwe en spirituele waarde krijgt. De geest van wit in een straal zon, de stilte van wit in een eenvoudige linnen jurk, het ultieme wit van rijst. Het wit van eenvoud. Het wit van Zero.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten